 |
|
|
 |
Ons Cactus redactieteam zwiert hier na elk concert hun bevindingen op het wereldwijde Cactusweb. Live reviews en sfeerverslag, vers voor u geserveerd!
Archief: zondag | zaterdag | vrijdag
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Cactus 2011 loopt op zijn laatste poten. Mogwai helpt het podium nog afbreken, daarna is het echt afgelopen. Het Minnewaterpark krijgt een jaar de tijd om alle grassprietjes terug recht te kammen en de verschrikte Brugse senioren in alle schoonheid terug te lokken. Nog éénmaal blikken we terug op Cactus in al zijn gekke gedaanten.
Twee festivalgangers die buiten de hekkens van ons gebeuren toch vrij normaal functioneren beweren een nieuw soort muggenmelk te hebben ontwikkelt. Nummer één beweert dat het tot zich nemen van aanzienlijke hoeveelheden alcohol de stekende muggen onmiddelijk een onoverkomelijke overdosis bezorgt. Nummer twee beweert dat zijn lijfgeur het ultieme wapen is. Helaas lijkt nummer twee gelijk te hebben, waarna ik er als een pijl vandoor ga.
Helaas vandaag gemist. Naar het schijnt was Bobby Setter vanavond op de grote markt nog net iets beter dan Arsenal. Dju toch!
Bijzonder verontrustend fenomeen. Een baby van enkele maanden oud bijt zich vast aan de rand van een glas Brugse Witte. Wanneer de verantwoorde ouder het contact tussen zoon en glas probeert te verbreken barst die in hartverscheurend gehuil uit. Contact tussen glas en kind wordt hersteld, afkickcentrum De Sleutel komt ter plaatse en kind en glas zijn nu in therapie.
Net iets minder grappig. Volgens een insider maken de mannen van Staff Benda Bilili geen kans op een uitnodiging voor Benenwerk.
Het is de laatste Cactusdag dus het moment om ook die enkele uithoeken waar ik nog niet langskwam af te speuren op wetenswaardigheden:
• Base lanceert op zijn stand een complex spel met twee doolhofspeelborden waardoorheen je een balletje moet proberen te loodsen. Het witte bord (gemakkelijk) staat symbool voor de het gebruiksgemak van Base, het paars-groene voor het complexe gedoe van concurrenten Mobistar en Proximus. Wie doorheen het doolhof raakt mag een pin kiezen. Wanneer die bovendien het woord 'yaaahaaa' bevat win je een volledige ketting pins!! Je moet er toch maar opkomen!!
• Wie schat hoe warm het morgen is kan een Blackberry winnen. Om een ex equo te vermijden vul ik -6 graden in. Ze hebben mijn gegevens en zijn zelfs bereid de Blackberry op mijn vakantieadres te leveren! Wat een service.
• De trekpleister voor alle kapitaalkrachtige kinderen is ook dit jaar terug het goochel-fopkadokraam. Rokende 6 jarigen die elkaar de keel oversnijden, machtig!
• De fruitstand was vorig jaar het decor voor een bloedbad toen een medewerker een mes in zijn voet lanceerde. Dit jaar gaat het er net iets rustiger aan toe. Meer nog, twee fantastische mensen vinden er het licht in elkaars ogen terug en berijden samen terug de tandem van de liefde.
• Een bezoek aan de infostand zorgt voor een ontroerend weerzien tussen mijn vriend en zijn verloren gewaande eega. Ondertussen leren we er ook dat de wereldhit 'O mainen blauwgeschelpten' een slechte vertaling is van 'O ma paloma blanca' (Oh, mijn witte duif!).
• En tot slot een gouden tip voor allen die ook dit weekend de broeksriem net dat paar gaatjes teveel speling hebben moeten geven en bij het naar beneden kijken een col buiten categorie zien opduiken. Wim, een kerel die verder anoniem wenst de blijven stelde me het Dr. Oetkerdieet voor. Hij ging er speciaal voor naar Berlijn bij de dokter zelf. Het gaat om een dieet in twee fasen die ervan uitgaat dat het doel moet zijn vet om te zetten in spieren. In een eerste fase is het van belang zoveel mogelijk vetten te verzamelen om die dan in een tweede om te vormen tot spierweefsel. Tot zijn ontsteltenis kwam Wim tot de constatatie dat hij na de moeilijke eerste fase succesvol te hebben doorlopen op geen enkele manier contact meer kon maken met de Duitse specialist. Sommige mensen hebben altijd pech!!
Zo dat waren ze dan, de kleine en grote verhalen van ons stilletjesaan oerbrugse festival. Ik trek me nu terug in een klooster in de Loirestreek om even op adem te komen, maar zie jullie met enorm veel plezier terug voor Cactus 2012!!
Tekst: Kris Logghe
Foto's: Anneleen Bouttery
|
|
|
|
 |
|
|
