<% name="nieuws" showHeaderA showHeaderB showHeaderC %>
<% showSfeerHeader %>
08.07 Still Water
Daniel Lanois kweelt hier op zijn geheel eigen wijze 'Still Water' misschien wel de rode draad van dit mooie festival dit jaar. Des te meer reden om iedereen die zijn stoute schoenen, bottines of nog beter laarzen aantrok DIK te bedanken voor hun aanwezigheid. Het zijn mensen als jullie die ieder jaar weer dit festival maken wat het is, de zonnigste plek op de Brugse zomerkalender, en geen wolk die daaraan iets kan veranderen.

Absynthe Minded moest ik helaas vanachter mijn laptop meebeleven, maar ik ben ervan overtuigd dat die gasten het ook zonder mijn hulp meer dan goed gedaan hebben. Na mijn vorige verslagje propte ik mijn bord in mijn mond om nog iets van The Kills te kunnen opvangen en terecht. Na Woven Hand voor mij de absolute venijnige top van vandaag. Muziek met een angel die in je blijft haken. Chris Cornell is nog geen haar veranderd en brulde nog zoals op zijn hoogdagen bij Soundgarden. Nog een stevige band achter zijn schouders en het komt allemaal in orde.

Drie dagen Cactus, drie dagen bands waaraan zelfs anorexiepatiënten zich een indigestie zouden smullen. Maar wat was de suprême, wat kwam er boven drijven voor jullie. Ik deed een geweldige inspanning en probeerde zoveel mogelijke 'echte' Cactusgangers die zich hier drie dagen lang als piranha's in de modder vastbeten, te bereiken. Helaas niet onder toezicht van een gerechtsdeurwaarder, maar geloof me op mijn woord, dit is de enige ware top 3 van Cactus 2012!!

Op 3 al direct een forse ex aequo:
Muziek die zelfs de opa's en oma's onder ons niet meer kunnen meeneuriën. Toch slaagde CW Stoneking erin met niet meer dan een krakkemikkelige stem en dito instrumenten jullie hart te winnen.
Absynthe Minded speelde hier uiteraard een thuismatch, maar ze bewezen hier moeiteloos dat op hun formule nog lang geen sleet zit.
Derde derde (ik kan de woordspeling niet laten) is 'het snoepje' van het festival. Aloe Blacc zorgde vandaag voor zoveel happy vibes dat zelfs de zwaarste metalfan stond te heupwiegen.

Op 2 slechts één band die zelfs met een plastic regenjasje hard and heavy en vooral grrrrrreasy blijft: The Black Box Revelation!!
Tromgeroffel, getrompetter, tatatatatata!! Ik schreef hier vrijdag nog over een koppel ontgoochelde Aalsterse Paolo Nutinifans. Mijn medeleven gaat bij deze nog eens naar hen uit, maar met een, en ik overdrijf niet, verpletterende meerderheid staan zijn vervangers, The Ting Tings, hier op nummer 1!! Proficiat en bedankt!!

Nog een paar nieuwtjes en dan stop ik hier ook mijn pen in mijn porte-plume voor deze episode:

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat niet iedereen de top 3 vraag zo goed had begrepen. Een overigens zeer lieve dame zette op 1: Thailand. Een ietwat jongere (ok een kind) koos voor macaroni.

Melanie Vandenheede gaf haar toestemming haar naam hier volledig te vernoemen. Ze was verontwaardigd dat Cactus niet voor een tent had gezorgd. Op voorwaarde dat ze volgend jaar in de organisatie mag zitten wil ze voor een terreinoverspannende zeil zorgen. Welkom Melanie! An wint dit jaar de prijs van de kilometervreter. Ze kwam helemaal vanuit Nieuw-Zeeland naar ons festivalletje afgezakt!

Ik vond het eerst een nogal flauw nieuwtje maar doordat het zoveel herhaalt werd kan ik niet anders dan het te vermelden. Iedereen, en dan bedoel ik vooral de vrouwelijke kant van iedereen, is Cactus zeer dankbaar voor de GRATIS toiletten. Eén verontwaardigde Gentse had het zelfs over de plascampagne 'Gent laat haar zitten' die opkomt voor meer plasplaatsen voor de ladies op de Gentse feesten. Brugge - Gent 1 -O!

Laat je niet vangen door S., een overigens zeer sympathieke allochtoon. Hij probeert hier al het vrouwvolk te strikken voor een huwelijk om hier aan zijn papieren te geraken terwijl hij meer Bruggeling is dan Moenaert zelf. Foei S.!

En afsluiten doen we in schoonheid en vol bewondering. Bert en Griet kwamen uit Beernem naar hier gefietst, moesten onderweg 3 maal stoppen onder onmenselijke weersomstandigheden, maar zetten toch moedig door. Bedankt Bert en Griet!!

Iedereen graag tot volgend jaar!!

Tekst: Kris Logghe
Foto's: Tim Theo Deceuninck
<% showSfeerHeader_2 showCommunity showFooter %>