Skip links

D
a
n
s
D
a
n
s

+
M
a
t
t
i
a
s
D
e
C
r
a
e
n
e

Datum

di 03 augustus

Locatie

House Of Time

Timing

Deuren 20u00
Mattias Decraene 20u45
Dans Dans 21u45

Tickets

Uitverkocht!

Opstelling

Zittend, openlucht
Corona proof

Covid-19
Tickets voor dit concert zijn te koop in veelvouden van 2. Het mogelijk om in duo of met vier naar het concert te komen (max. concertbubbel = 4).

Bekijk hier de coronamaatregelen tijdens onze concerten.

Omwille van de wettelijk te volgen Covid-19 maatregelen kunnen onze concerten eventueel verplaatst worden naar een latere datum. In dit geval blijven de aangekochte tickets voor de oorspronkelijk datum geldig.

Dans Dans b

Dans Dans is het unieke muzikale verbond tussen Bert Dockx (Flying Horseman, Ottla), Frederic Jacques (Lyenn, Mark Lanegan) en Steven Cassiers (Dez Mona, DAAU). Sinds hun debuut in 2012 verbaast dit trio met muziek die onmogelijk in één vak te plaatsen valt en keihard bij het nekvel grijpt.

Ook op vierde plaat ‘Zink’ pakken de heren weer lekker uit: instrumentaal, atmosferisch, meeslepend, geraffineerd en wild, Dans Dans bewijst opnieuw, schijnbaar achteloos, waarom het één van de meest intrigerende bands uit België en verre omstreken is. Dit is geen fusion, geen rock of jazz of ambient. Dit is de klank van de zoekende, intuïtieve mens; van een tijdloze, mysterieuze droom; van het hart, de buik en de ziel.

Na hun schuimende passages op Cactusfestival en in de Cactus Club zijn we blij dat we de groep ook met hun nieuwste worp het podium kunnen opsturen. Dans Dans: een wervelwind in drievoud! Onze favoriete jazztornado!

Mattias De Craene b

Met zijn soloproject verkent saxofonist Mattias De Craene (Nordmann, MDCIII) meer persoonlijke en contemplatieve sferen. Zijn saxofoon is z’n innerlijke sound box. Niet enkel een verlenging van de muzikant, maar de generator waarmee De Craene de luisteraar verleidt met weelderig in elkaar versmeltende melodieën en cinematische repetitie. Met loops en effecten als bouwstenen construeert hij lange soundscapes die fluctueren tussen minimalisme en melancholische meditatie. Er zijn raakpunten met experimentele geestesgenoten als Nils Frahm en Colin Stetson, maar Mattias De Craene gebruikt zijn eigen taal: fluweelzacht, maar altijd met dreiging naderend in de achtergrond.

Spring naar toolbar Uitloggen